به نقل از «خبرگزاری برنا»

راز مرگ اسرارآمیز بتهوون افشا شد!

تاریخ انتشار: ۷ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۰۷۳۴۱

اسرار مرگ بتهوون، با بررسی دی‌ان‌ای استخراج‌شده از موهای او کشف شد.

خبرگزاری برنا- گروه علمی و فناوری؛ لودویگ فان بتهوون در زندگی خود با بیماری‌های مختلفی درگیر بود؛ تجزیه‌ و‌ تحلیل ژنتیکی جدید به کشف علت برخی از بیماری‌های او کمک می‌کند.

بتهوون در بیشتر عمر خود با مشکلات سلامتی درگیر بود. در تاریخ ۲۶ مارس ۱۸۲۷، او درحالی‌که در آپارتمان خود در وین به‌سر می‌برد، به‌علت چیزی که بسیاری از مورخان حدس می‌زنند نارسایی کبدی بوده است، از دنیا رفت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تجزیه‌و‌تحلیلی از چندین طره موی بتهوون که بین بستگان او دست به دست  است و توسط کلکسیونر‌ها جمع‌آوری شده، نشان می‌دهد بتهوون دارای چندین عامل خطر ژنتیکی برای بیماری کبد بوده است. به‌گفته‌ تریستان بگ، انسان‌شناس زیستی در دانشگاه کمبریج، این خطر بالا (همراه با عفونت احتمالی کبد و همچنین عادت او در نوشیدن الکل) ممکن است موجب مرگ زودرس بتهوون در ۵۶ سالگی شده باشد.

زندگی حرفه‌ای بتهوون به دلیل کاهش شنوایی پیشرونده‌ای که موجب شد این آهنگساز در سن ۴۵ سالگی کاملا ناشنوا شود، کوتاه شد. بتهوون همچنین از مشکلات گوارشی و کبدی رنج می‌برد. تصور می‌شود نارسایی کبدی علت زردشدن رنگ پوست این آهنگساز در سال ۱۸۲۱ بود.

علت اصلی مشکلات فراوان سلامتی که بتههون دچار آن بود، برای بسیاری از افراد جالب بوده است. اما کشف اینکه چه بیماری‌هایی مردی را آزار می‌داد که تقریبا دو قرن پیش زندگی می‌کرد، کار آسانی نیست. پژوهشگران مجبور شده‌اند روی یادداشت‌هایی از دو کالبدشکافی این آهنگساز پس از نبش قبر او در سال‌های ۱۸۶۳ و ۱۸۸۸ و همچنین بر اسناد تاریخی دیگر تکیه کنند. اگرچه سرنخ‌هایی می‌تواند درون دی‌ان‌ای بتهوون پنهان باشد. تاکنون، دی‌ان‌ای فقط چندین شخصیت تاریخی مانند ریچارد سوم انگلستان، مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفته است.

کارلس لالوزا فاکس، دیرینه‌شناس موسسه زیست‌شناسی تکاملی در بارسلونا که در مطالعه مشارکت نداشت، می‌گوید این گنجینه‌های ژنتیکی می‌تواند اطلاعاتی را ارائه دهند که هیچ معاینه تشریحی پس از دویست سال نمی‌تواند ارائه دهد.

دانشمندان از پنج طره موی جمع‌آوری‌شده در طول زندگی بتهوون برای بازسازی ژنوم این آهنگساز استفاده کردند. طره مُشه‌لِس (که در این‌جا مشاهده می‌شود) در حوالی زمان مرگ او در سال ۱۸۲۷ گرفته شد.

در سال ۲۰۱۴، بگ و همکارانش تصمیم گرفتند ژنوم بتهوون را بازسازی کنند. برای این کار، ابتدا تیم به قطعه‌ای از خود آهنگساز نیاز داشت. خوشبختانه حدود ۳۰ طره موی جداگانه منسوب به بتهوون وجود داشت و در اختیار کلکسیونر‌ها و نوادگان افرادی بود که این مو‌ها اولین‌بار در قرن ۱۹ به دست آن‌ها رسیده بود.

بگ با علاقمندان به بتهوون همکاری کرد تا از مالکان طره مو‌ها بخواهند که چند تار مو را برای مطالعه در اختیار آن‌ها قرار دهند. تیم موفق شد نمونه‌هایی از هشت طره مو به دست آورد که گقته می‌شد سال‌های ۱۸۲۱ تا ۱۸۲۷ چیده شده‌اند.

یکی از طره‌ها دی‌ان‌ای کافی برای تجزیه‌و‌تحلیل حاصل نکرد. دو طره هم به بتهوون تعلق نداشت. پژوهشگران دریافتند که یکی از آن‌ها به زنی با تبار یهودیان اشکنازی تعلق دارد. اما پنج طره که از منابع مختلف می‌آمدند، به‌وضوح به فرد واحدی با تبار اروپای مرکزی تعلق داشتند که بتهوون هم از همان جا بود. تخریب طبیعی دی‌ان‌ای در طول زمان در این طره مو‌ها نیز با مویی با قدمت اوایل قرن ۱۹ مطابقت داشت. این ویژگی‌های مشترک همراه با سوابق روشنی از مالکیت این طره مو‌ها در طول قرن‌ها موجب شد بگ مطمئن شود که به بتهوون تعلق دارند. لالوئزا لالوزا فاکس نیز با این موضوع موافق است. او می‌گوید: «فکر می‌کنم آن‌ها شواهد قانع‌کننده‌ای ارائه می‌دهند که این پنج نمونه به بتهوون تعلق دارد.»

پژوهشگران از طره مو‌های به‌خوبی محافظت‌شده برای بازسازی ژنوم آهنگساز استفاده کردند. این تجزیه‌و‌تحلیل هیچ نشانگر ژنتیکی مرتبط با ناشنوایی یا مشکلات روده‌ای را آشکار نکرد. اما چندین عامل خطر بیماری کبدی را شناسایی شد. یکی از این عوامل، واریانتی از ژن PNPLA۳ بود که خطر ابتلا به مشکلات کبدی را در طول زندگی آهنگساز سه برابر می‌کرد.

البته این عوامل خطر به‌تن‌هایی نباید موجب مرگ بتهوون می‌شدند. دانشمندان همچنین در یکی از رشته‌های مو که مدت کوتاهی پس از مرگ بتهوون جمع‌آوری شده بود، آثاری از ویروس هپاتیت B را پیدا کردند که ویروسی است که به کبد آسیب می‌زند.

خطر ناشی از عفونت هپاتیت B برای کبد براثر مصرف الکل تشدید می‌شود. برخی از معاصران ادعا کرده‌اند که این آهنگساز تا پایان عمرش به شدت الکل مصرف می‌کرد.

یان گیلمور، متخصص بیماری‌های کبد در بیمارستان دانشگاه رویال لیورپول در انگلستان که در این پژوهش مشارکت نداشت، می‌گوید درحالی‌که دقیقا نمی‌دانیم چه ترکیبی از عوامل موجب مرگ بتهوون شد، این داستان کارآگاهی جذابی است که سوالات تازه‌ای را مطرح می‌کند: کروموزوم Y در ۵ نمونه مو با کروموزوم ۵ فردی که دارای جد مشترک قرن چهاردهمی با بتهوون هستند، مطابقت ندارد (این آهنگساز هیچ فرزند شناخته‌شده‌ای نداشت). این امر می‌تواند نشان‌دهنده عدم اصالت مو‌ها باشد.

انتهای پیام/

آیا این خبر مفید بود؟

نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف

منبع: خبرگزاری برنا

کلیدواژه: دی ان ای ژن علمی و فناوری مرگ مو بتهوون تجزیه و تحلیل مرگ بتهوون دی ان ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۰۷۳۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا گربه‌ها واقعا ۹ جان دارند؟

فرارو- همه این افسانه را شنیده اند، اما آیا گربه‌ها واقعا ۹ جان دارند؟ زمانی که به دوستان گربه سان خود نگاه می‌کنیم به این فکر خواهیم کرد که این موجودات چگونه می‌توانند از این همه خراش و آسیب احتمالی و ترس مواجهه با مشکلات و اتفاقات ناگوار خلاص شوند و زنده بمانند. گربه‌ها فوق‌العاده چابک و باهوش هستند. می‌توانید با چند نکته آسان برای طول عمر مانند فعال نگه داشتن و تحریک ذهنی آنان با استفاده از بهترین اسباب بازی‌ها به گربه خانگی تان کمک کنید.

به گزارش فرارو به نقل از Petsradar، دکتر "لیلی ریچاردز" دامپزشکی با یازده سال تجربه در مراقبت از حیوانات در پاسخ به این پرسش که آیا گربه‌ها واقعا نه جان دارند می‌گوید: "متأسفانه گربه‌ها توانایی عرفانی برای بازگشت به زندگی را پس از مرگ ندارند. با این وجود، گربه‌ها دارای برخی ویژگی‌های نسبتا خارق العاده هستند که به آنان کمک می‌کند تا از موقعیت‌های تهدید کننده زندگی جان سالم به در ببرند. سرعت، چابکی و توانایی آنان برای فرود آمدن روی پا‌های شان هنگام سقوط از ارتفاعات به این گونه از حیوانات کمک می‌کند تا مانور‌های مرگبار را انجام دهند که منجر به نقل این افسانه می‌شود که گربه‌ها چندین جان برای زنده ماندن دارند".

اما چرا مردم می‌گویند گربه‌ها نه جان دارند؟ تاریخچه پشت افسانه زندگی نه گانه گربه‌ها مبهم است. برخی منابع نشان می‌دهند که این افسانه از مصر باستان نشئت گرفته و برخی دیگر معتقدند این اسطوره زمانی به وجود آمد که گربه‌های کشتی انگلیسی از سقوط در طوفان‌های دریا جان سالم به در بردند.

دکتر "لیلی ریچاردز" جراح دامپزشک می‌گوید: "طول عمر یک گربه خانگی به طور متوسط ۱۳ تا ۱۴ سال است، اما گربه‌ای که به خوبی از آن مراقبت شود ممکن است ۲۰ تا ۳۰ سال عمر کند. گربه‌های داخل خانه معمولا با خطر آسیب‌های تروماتیک یا بیماری‌های عفونی کم تری مواجه می‌شوند و بنابراین ممکن است در مقایسه با همتایان ماجراجوی خود که بیش‌تر در فضای باز حضور دارند عمر طولانی تری داشته باشند".

یکی از مسن‌ترین گربه‌های تاریخ "کِرم پاف" بود که تا ۳۸ سال عمر کرد در حالی که این مدت زمانی بسیار بیش‌تر از حد میانگین طول عمر گربه‌ها بود. کرم پاف گربه‌ای تحت مالکیت "جک پری" از آستن تگزاس بود. متاسفانه گاهی اوقات گربه‌ها نیز به طول عمر بالقوه کامل خود نمی‌رسند. در حالی که می‌توانیم تا حد امکان از آنان محافظت کنیم گاهی اوقات حوادث و بیماری‌هایی اتفاق می‌افتد.

دکتر ریچاردز می‌گوید:"عواملی مانند نژاد و ژنتیک خارج از کنترل صاحبان گربه‌ها هستند. برخی از گربه‌ها بیش‌تر مستعد ابتلا به برخی از شرایط محدود کننده زندگی مانند بیماری‌های قلبی هستند بنابراین اگرچه ما می‌توانیم به بهترین نحو از آنان مراقبت کنیم گاهی اوقات طبیعت کار خود را می‌کند".

آیا می‌خواهید به گربه خود زندگی طولانی و شادی بدهید؟ در ادامه به نکاتی خواهیم پرداخت که با رعایت آن می‌توانید این کار را انجام دهید:

۱-واکسیناسیون

دکتر ریچاردز می‌گوید: "گربه سالم معمولا گربه‌ای است که با واکسیناسیون معمول گربه و بچه گربه در مقابل ابتلا به بیماری‌ها و عفونت‌های رایج مصونیت پیدا می‌کند. البته اقدامات پیشگیرانه‌ای که تصمیم می‌گیرید از حیوان خانگی خود حمایت کنید به سبک زندگی آن‌ها بستگی دارد. واکسیناسیون‌های اصلی شامل محافظت در برابر آنفولانزای گربه و آنتریت* و همچنین سرطان خون است. برخی از واکسن‌ها نیز شامل یک جزء کلامیدیا* هستند".

۲-تغذیه

اطمینان حاصل کنید که به گربه خود یک رژیم غذایی باکیفیت ارائه می‌دهید. رژیم غذایی متعادل و مواد با کیفیت بالا تضمین کننده سلامتی گربه شما خواهند بود.

۳-سبک زندگی

دکتر ریچاردز می‌گوید: "گربه‌های خانگی به دلیل کاهش مواجهه با مخاطراتی، چون آسیب‌های تروماتیک، بیماری‌های عفونی و انگلی عمر طولانی تری نسبت به همتایان خود در فضای باز دارند". بسته به مدات زمانی که گربه تان اجازه دارد در خارج از خانه باشد باید با توجه به موقعیت مکانی خود خطر خارجی ناشی از آسیب تروماتیک (نزدیک بودن به جاد‌های شلوغ) یا خطر شکار شدن (خطر حیات وحش محلی) را در نظر بگیرید.

اگر گربه شما ویروس نقص ایمنی گربه‌سانان (FIV) دارد باید تمام وقت در داخل خانه زندگی کند تا از انتشار ویروس جلوگیری بعمل آید و از گربه در برابر بیماری‌های معمول که می‌تواند تاثیر جدی بر سیستم ایمنی ضعیف آنان داشته باشد محافظت بعمل آید. گربه‌هایی که صرفا در محیط خانه هستند نیاز به سرگرمی فراوان دارند تا ذهن شان را فعال و شاد نگه دارند.

۴-پیشگیری از انگل

دکتر ریچاردز می‌گوید: "هدف قرار دادن کک‌ها و کنه‌ها برای جلوگیری از طیف وسیعی از بیماری‌های ناشی از آن موجودات یا انتقال توسط آن‌ها می‌باشد. هم چنین مهم است که گربه خود را با دارو‌های ضد کرم خود که می‌توان به صورت قرص، خمیر یا پودر خریداری کرد به روز نگه دارید. کرم‌های انگلی مانند کرم‌های نواری یا کرم‌های قلبی می‌توانند بر سلامت گربه شما تاثیر منفی بگذارند بنابراین در این صورت همیشه پیشگیری بهتر از درمان است".

۵-توجه به عواطف گربه‌ها

دکتر ریچاردز می‌گوید: "سرگرم و شاد نگهداشتن گربه به اندازه تغذیه، توجه به سبک زندگی و مراقبت پیشگیرانه از آن‌ها در برابر بیماران اهمیت دارد. وقت گذراندن با گربه و فراهم کردن اسباب بازی‌ها برای آنان و محبت و نوازش گربه‌ها قلب و ذهن آن‌ها را شاد نگه می‌دارد و بر سلامت جسمانی شان نیز تاثیر مثبتی می‌گذارد".

محیط گربه باید ایمن و همزمان محرک باشد تا به اندازه کافی برای بازی و استراحت احساس امنیت کند. شما می‌توانید با بهترین اسباب بازی‌های گربه‌ها آنان را سرگرم کنید.

*انتریت به معنی التهاب روده کوچک است. این بیماری بیش‌تر بر اثر غذا یا نوشیدنی آلوده به میکروب‌های بیماری زا مانند سراتیا ایجاد می‌شود.

*کلامیدیا یک عفونت باکتریایی است که به راحتی با دارو‌های آنتی بیوتیکی درمان می‌شود. این بیماری یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی است و بیش‌تر افرادی که کلامیدیا دارند علائمی از خود نشان نمی‌دهند. کلامیدیا واقعا شایع است. کلامیدیا یک عفونت باکتریایی بسیار شایع است که می‌تواند از طریق تماس جنسی انتقال یابد.